L'eredità di Sciascia nel nuovo noir siciliano

Testimonianze regionali tra tradizione e trash

Abstract

De nieuwe Siciliaanse detectives van dit millennium wedijveren nog sterk met het werk van Sciascia, terwijl ze tegelijkertijd een vernieuwende topografie van de detective voorstellen. Veelzeggend vanuit deze invalshoek zijn vooral de romans van Santo Piazzese, Domenico Cacopardo en Ottavio Cappellani, die in hun teksten een gewelddadige maar vitale narratieve ruimte creëren en een modern, meertalig en multicultureel Sicilie neerzetten. Wanneer we niet alleen het werk van Leonardo Sciascia als esthetisch vergelijkingsmateriaal nemen, maar ook een Italiaanse, Europese en mondiale culturele context, kunnen we op metatextueel niveau een paradigmatische omwenteling constateren van een mythisch Sicilië naar een postmodern en transcultureel Sicilie. Hoewel de drie schrijvers zich verbonden voelen met de Siciliaanse literaire traditie, zoeken ze nieuwe vormen en richtingen voor het detectivegenre, waarbij ze de indentiteitsparadox van het mondiale tijdperk scherpstellen, die ertoe bijdraagt dat het regionalisme oplost in transculturele uitingen.